کلمات
کلمات مسئول اند
کلمات سنگین تر از هر دشنامی
آرامش خاموش ازل را از من گرفته اند
و من از وحشت بیهوده مردن است
که گاه از سرقضا سکوت میکنم
آیا معنا کردن جهان جنایتی برهنه
به خاطر بی باوری های ماست
آیا آدمی ادامه ی آسان
سنگ و غفلت و چند چیز مزخرف دیگر نیست
چرا برای رهایی خود ار پروپلای باد
کلمات مرده ی خاموش را کتک میزنیم
باید سکوت کنم
پامچال هایی که از برف بیرون دویده اند
.
.
.
:)